Decl., Caput

 1    IX    |     profectus pauperis filius, cum amicum apud piratas non invenisset,
 2    IX    |          vicariis operis redimeret amicum, petitque, ut, si egeret
 3    IX, 6 |       crimen agnosco: quod in haec amicum meum misi. est quidem felicibus
 4    IX, 8 |            longa meditatio, ut eum amicum vellem occidi, qui pro me
 5    IX, 12|      inimicum haberem pauperem, tu amicum filium eius habuisti?' volo,
 6    IX, 13|          convenera[n]t. obice mihi amicum, et habes maledicendi materiam: '
 7    IX, 15|        patiente, id est te volente amicum mihi fuisse iuvenem, et
 8    IX, 21|         numquam reciperet, et, cum amicum, quem redimebat, habiturus
 9    IX, 22|            occiditur, quod amplius amicum visurus non erat. eant nunc
10    IX, 23|     solacium est, quod, nisi talem amicum habuissem, haec de te dicerentur.
11   XVI, 1 |          quod mihi necesse est aut amicum relinquere aut matrem. facinus,
12   XVI, 1 |             qui, ut illam viderem, amicum dedi! fidem vestram, iudices,
13   XVI, 4 | necessitatibus inicis manum! me ad amicum meum admitterent alterius
14   XVI, 5 |      necesse est, mater, quod meum amicum propter te reliqui, ad quem
15   XVI, 7 |          affectu sentiat mater? et amicum meum putat malle, ne revertar. ~
16   XVI, 9 |        membra, si fieri potest, ut amicum matri remittamus. in totum
17   XVI, 9 |            quid non factum est, ut amicum meum paeniteret? ingestum
18   XVI, 9 |            carnifex dixit ad bonum amicum. accedere ad illud cubile
19   XVI, 9 |           mater, magna res agitur. amicum meum reliqui contendentem
20   XVI, 9 |    necessitas tanti fuit, ut illum amicum meum in carcerem ipse deducerem,
21   XVI, 10|        mater, ne me solutum putes; amicum alligavi. hae sunt catenae,
22   XVI, 10|         proclamem necesse est: ego amicum meum alligavi, et, ut te