Decl., Caput

 1    II, 17|    temptanda <quae> venienti. fidem vestram, iudices, ut nobis prosit
 2    IV, 2 |            habebo nec mortem. fidem vestram, P.C., ne quid amplius de
 3    IV, 6 |         potuissent. fidem quin immo vestram, si qua adhuc lex est, quae
 4    IV, 13|             interim apud gravitatem vestram depono sensisse aliquid
 5    IV, 21|          praedicta non fiant, fidem vestram, P.C., ut mihi potius innocentia
 6    VI, 12|       quomodo volo, aut, quod magis vestram religionem decet, indignam
 7    VI, 24|       impero~. non laeta sententiam vestram sequetur gratulatio, non
 8   VII, 11|                           11] Fidem vestram, iudices, ne me ideo non
 9  VIII, 7 |             qui decem mensibus ante vestram incipit diligere notitiam,
10    XI, 1 |       liberis suis relinquat. fidem vestram iudices, ne pereat, quod
11    XI, 5 |          quo modo miser est. ~Fidem vestram, iudices, ne ideo tantum
12    XI, 8 | circumspiciat, volo queratur. fidem vestram, iudices, ne nocentibus
13   XII, 4 |           testor tamen conscientiam vestram, non sumus questi, quamdiu
14   XII, 19|         cives meos patior, quod, ut vestram civitatem servem, meam everto,
15  XIII, 10|             privato meo.' per fidem vestram, iudices, succurrite exemplo;
16  XIII, 14|           respondendum, nisi rideri vestram maiestatem contumeliosa
17  XIII, 15|          Intellego neque prudentiam vestram desiderare plura de causa
18  XIII, 15|     desiderare plura de causa neque vestram fidem ac religionem egere
19   XVI, 1 |         viderem, amicum dedi! fidem vestram, iudices, ne inter maximas
20 XVIII, 2 |       tamquam dixerit. fidem igitur vestram, iudices, ne cui praestet
21   XIX, 2 |           quod dicam. ~Fidem igitur vestram, iudices, ne vos orbitatis