Decl., Caput

 1    IV, 7 |      habent patientiam nec iustae orbitatis, et inter supplicia [~ nemo]
 2    VI, 7 |        sane ~adversus prima verba orbitatis animo aestimantem fefellerunt.
 3    VI, 7 |          illa quidem vulgatissima orbitatis vox est: 'fili, cur me reliquisti?'
 4    VI, 24|           sic desiderent, ita hoc orbitatis meae ultimum exemplum sit,
 5   VII, 1 |        impatientiam> tristissimae orbitatis mihi quoque accessisse novitatem,
 6   VII, 2 |        quidem, iudices, pertinet, orbitatis meae repeto praesentiam,
 7   VII, 5 |   simultatibus nostris occasionem orbitatis indulgeo? decipi me non
 8  VIII, 1 |      gaudiorum, ut modo ad totius orbitatis redacta patientiam iam non
 9  VIII, 1 |         impatientiam tristissimae orbitatis increscit, quod intellegit
10  VIII, 8 |            caritas et impatientia orbitatis admittit! malo odium, querelas,
11  VIII, 9 |          eliget, sed, ut incertum orbitatis evadat, ipse morietur. ~
12  VIII, 14|  parricidii patientiam, non habes orbitatis; ita demum potes filii mortem,
13  VIII, 21|         recordatione tristissimae orbitatis ad hos vultus faciemque
14  VIII, 22|     elegit. sentit infelix, cuius orbitatis unicus sit, quibus lacrimis
15    IX, 8 |   contentione adfectus paene tibi orbitatis vulnus inpresserim. testor
16  XVII, 6 | crudelitatis exaestuet: plus quam orbitatis gaudium <erat>, quod modo
17 XVIII, 5 |     Omittamus paulisper, iudices, orbitatis tristissimae dolorem, et
18   XIX, 1 |     Debebatur quidem tristissimae orbitatis misero pudori, ut iam taceremus
19   XIX, 2 |     silentio meo facere secretum. orbitatis istud amentia sit an innocentia,
20   XIX, 2 |          vestram, iudices, ne vos orbitatis miseratione confundat sola
21   XIX, 8 |          non dolor, non meditatio orbitatis expressit. Uras licet, durabo,