Decl., Caput

 1     I, 12|          telo, latet tota mortis invidia. Praeterea cum manus ex
 2     I, 15|    volebas, ut postero die omnis invidia sanguinis notas et vestigia
 3    II, 16|    suspectus, an a iuvene, cuius invidia periturus est, etiam ut
 4     V, 1 |      utor tamen occasionis huius invidia, nec quicquid miserae pietatis
 5     V, 11| redemptus, ampliare alia iuvenis invidia: 'fratrem,' inquit, 'mihi
 6     V, 21|      relictus mea fuit moriturus invidia, non occidi, sed perdidi.
 7    VI, 8 |    cupiat. detracta est fortunae invidia, quando suo quoque iudicio
 8   VII, 4 |       quam lex! exigit quarundam invidia rerum, ut vinci se consuetudo
 9  VIII, 2 |          sceleris ideo decrescat invidia, quia pati videtur et reus
10    XI, 5 |         iudices, explicata legis invidia, cum quis, quod patitur,
11    XI, 5 |       maior<e> est quod patitur, invidia? quid aequius excogitari,
12   XII, 10|         tamen futura par crimini invidia; ut omnes accusemus, quota
13  XIII, 2 |       quoque me latentem invenit invidia. nec ab initio, iudices,
14  XIII, 15|       ulla satis persequi possit invidia? apes veneno! haec illis
15   XIV, 1 |        de nocentissimae potionis invidia, dum me putatis adhuc inpatientia
16   XIV, 5 |         iudices, noxiae potionis invidia, nonne vobis videtur implere
17   XVI, 2 |     incredibilium rerum loquitur invidia, sumus sine dubio non eiusdem
18   XVI, 3 |          magnae semper opinionis invidia, nec ulli umquam tam plena
19  XVII, 1 |         crudelitatis est, vel ab invidia se criminibus meis defendit,
20 XVIII, 9 |      virgine publica subclamatus invidia.' quamquam haec quoque intra
21 XVIII, 17|         unicum meum, velit nolit invidia, meum misera formosum. hoc