Decl., Caput

 1     V, 13|         est. vides, quam nefas sit alterum ex vobis mihi esse viliorem;
 2     V, 14|   interpretationi. non est electio alterum recipere, cum pretium attuleris
 3     V, 20| praestiterit? ego duos redemi, sed alterum accepi. ~'Ut scias,' inquit, '
 4  VIII    |          reliquis promisit unus se alterum sanaturum, si alterius vitalia
 5  VIII, 4 |      spopondit unius, si licuisset alterum occidere, lacerare, perspicere.
 6  VIII, 4 |   similibus, tam paribus aegris in alterum desperatio illa praevaluit.
 7  VIII, 5 |            explicata promissio: an alterum medicus sanaverit, fortuna
 8  VIII, 5 |            quod negari non potest, alterum medicus occidit. erumpit
 9  VIII, 15|            <s>ervis? tu ex geminis alterum occidendum dabis? non ferrem,
10    IX, 8 |          inter duos amicos, quorum alterum immunem malorum omnium fortuna
11    IX, 8 |            omnium fortuna fecerat, alterum piratis ac lanistae tradiderat,
12    IX, 19|            an tamquam necessarium? alterum absolvi facilius potest,
13    IX, 19|           absolvi facilius potest, alterum laudari. rectissimum, opinor,
14     X, 1 |              eripuit ingrata filio alterum titulum.~ miser ille, nisi
15   XII, 22|           alienum beneficium est. ~Alterum confingitur hoc loco mendacium: '
16   XII, 27|        durat, quia prius moriturum alterum putat. invicem expectant,
17  XIII, 11|          finis est, nisi cum et in alterum divitem inciderit. adhuc
18   XVI    |            condicio, ut dimitteret alterum ad visendam matrem ad diem
19   XVI, 6 |           esse in rebus humanis et alterum affectum. amicitia est,
20   XVI, 9 |           oculos alligatos, quorum alterum amicus redemerit, alterum
21   XVI, 9 |          alterum amicus redemerit, alterum mater: rogo, uter plus fecerit?