Decl., Caput

 1    IV, 2 |        mihi bene credi putetis et vitam. aliud est facinus non esse
 2    IV, 12|          requiescerem. iussus sum vitam per anhelitus metusque consumere.
 3    IV, 14|          sic accipit futura quasi vitam. haec credo, pater, terrori
 4    IV, 16|           errore perstrictus est: vitam transiget ille discursibus.
 5    VI, 2 |       miser sortitus est, ut illi vitam pater, sepulturam mater
 6  VIII, 5 |         dico sanatum, respexit ad vitam, convaluit, evasit. non
 7  VIII, 10|      vidimus igitur frequenter ad vitam post conclamata suprema
 8  VIII, 21|            fastidiebat haustus et vitam parricidii pudore fugiebat.
 9    IX, 2 |        viderentur pauperes tantum vitam inimicis suis dedisse. si
10    IX, 9 |          sine reprehensione agere vitam, iacet confectus vulneribus,
11    IX, 11|        non aestimo; fortasse, cui vitam debeam, nescio, nulla est
12    IX, 22|        coniunx, quae iam perituri vitam mariti vicaria morte sua
13     X, 16|      sanitate captantur. laqueone vitam damnatus eliserat, noxium
14  XIII, 2 |          naturae transiret aetas, vitam fallere. hoc mihi parvulum
15   XVI, 2 |         aetatibus in eandem coire vitam habet aliquem fraternitatis
16  XVII, 1 |      tamquam absolutionem aspicit vitam. quis post hoc quaerat ac
17  XVII, 1 |     uritur sine dubio, torquetur; vitam ex hoc tamen non potest
18  XVII, 3 | prospicerem iurgia tam longa quam vitam, captavi, fateor, hominis ~
19  XVII, 16|    perfossis plerumque visceribus vitam tamen ab ipsa desperatione
20   XIX, 9 |    facinus prorupturum, quod otio vitam, quod desidem domi perdebat