Decl., Caput

 1     I, 11|   Utar hoc loco natura ipsius rei: palmatus sanguine paries
 2    IV, 17|       ardor erumpat. ecce iam rei publicae praebita est quies;
 3    VI, 12|       quae deserta sit; cuius rei poena est abici insepultum.
 4    VI, 12|     recedendi causas, et, cui rei semper ius satis plenum
 5  VIII, 14|     temptat pater, ut et huic rei credatis, quod desperaverunt
 6     X, 11|   vidisti. indulge sane vanae rei, ignosce; libenter se orbitas
 7    XI, 7 |        ut non potius miserear rei publicae meae: non minus
 8   XII    | reversus ad praestitutam diem rei publicae laesae accusatur. ~
 9   XII, 2 |       me a nefario grassatore rei publicae non lingua sed
10   XII, 2 |        quod vivunt, ipsi sibi rei, graves aegra et tabida
11   XII, 11|     et pro omnibus nocentem. ~Rei publicae laesae accuso.
12   XII, 12|   maius. ~Quid, quod actionem rei publicae laesae temptat
13   XII, 15|             15] atqui ceterae rei publicae partes, quae sunt
14  XIII, 12|    tuum apes venissent. cuius rei inveniri potest brevior
15  XIII, 17|      est, tanta difficillimae rei laboris concordia? non humano
16   XIV, 2 | desinere, patior necessitatem rei, quam ~breviter utique noluissem.
17    XV, 5 |      mihi debeas probationem. rei expecto mehercules ut sit
18  XVII, 18|      non lacrimas. ad nullius rei conatum sufficit mori alterius
19 XVIII, 8 |       non timuit tam nefandae rei famam, nec ad aures patris
20 XVIII, 16|       dic tamen! par est huic rei matris integritas, ut mentiaris.