Decl., Caput

 1     V, 4 |   tulerim, scire potestis ex hac fame: fuerit pretium licet exiguum
 2     V, 6 |     religiosus horror. in aliena fame sui quisque miseretur. sic
 3     V, 9 |    nudatis ossibus cutis, et, in fame sua homine consumpto, iam
 4     V, 9 |        debeat exigere aliquis de fame patris. 'captum me,' inquit, '
 5    IX, 2 |       porrectos egenti cibos mea fame rependat, expulsum ab omnibus
 6    IX, 5 |      devotum corpus gravior omni fame sagina, et inter dedita
 7    IX, 10|         ferro occidere, inimicos fame. computemus totam istam
 8   XII    | DECLAMATIO MAIOR XII~Cum civitas fame laboraret, misit ad frumenta
 9   XII, 1 |         nos in illa funestissima fame, dum sepeliri licuit, optavimus,
10   XII, 3 |          scelera, dum populo tuo fame moriente alienae civitati
11   XII, 4 |          suae beneficium, quod a fame solus dimissus est. audi
12   XII, 7 |           si quid tibi credimus, fame laborantem civitatem vidisti.
13   XII, 10|         est nostra civitas, quae fame perire non possit. dissimulaturum
14   XII, 10|           quod iam nulla civitas fame laborat. ~O si vires sufficerent,
15   XII, 13|    viduis cultore agris errant a fame nostrae innocentes ferae,
16   XII, 15|          malis subducere. nam in fame nemo quidem mortibus inmunis
17   XII, 19|       tibi lenocinata est: 'quod fame perire cives meos patior,
18   XII, 19|          nos inepti ac vesani de fame querebamur, gravis nobis
19   XII, 20|      nisi vendidissem,' inquit, 'fame laboranti civitati, timui,
20   XII, 28|    inferos quidem ulla poena est fame maior. et ille haec patitur,