Decl., Caput

 1     I, 7 |     oculorum; caecus desperaret, etiamsi tam multa nox polliceretur. ~
 2     I, 8 |  dubitari. Hic attulit suum, ut, etiamsi evasisset, tamen ferro suo
 3     I, 10| feliciter librasset ictum, quem, etiamsi nullae fallerent tenebrae,
 4    IV, 12|        vivere, non sum innocens, etiamsi non fecero. ~Interrogare
 5     V, 22|       officium? non diu viverem, etiamsi me duo pasceretis. securus
 6    VI, 1 |                               1] Etiamsi, iudices, in hac asperrima
 7    VI, 11|     membra paulatim humus bibit, etiamsi nullus operit. at ipsa longo
 8    VI, 19|                   19] Verum haec etiamsi in aequo ponerentur, multum
 9    VI, 21|     facundiam materia superabit, etiamsi nihil dixero, nisi quod
10  VIII, 15|       deberes committere aegros, etiamsi vellet experiri potionis
11    IX, 14|     discordiarum fortuna causas, etiamsi non hereditaria subeamus
12    IX, 22|    profuisset festinatio patris, etiamsi ad redimendum me prior forte
13     X, 5 |       proclamaret mater infelix, etiamsi talem videre desisset. Primo
14     X, 12|        ad quem pertinebat, rogo, etiamsi decipiebar?' sed quid ego
15     X, 13|      satis eras, mater, infelix, etiamsi tale somnium perdidisses. '
16   XII, 2 |    grandem iram vicisti! at ego, etiamsi talis ultio contigisset,
17   XII, 4 |      fortasse, iudices, miratur, etiamsi huius feralis anni fructus
18   XII, 14|         ultra fata procedit. aut etiamsi quis adeo hominem exuit,
19   XII, 16|  misericors, omnes excipe auras; etiamsi tota secundis flatibus vela
20  XIII, 1 |       cuius mihi conscius culpae etiamsi iniustam poenam, meritam