Decl., Caput

 1     I, 2 |        Postremo peractum vulnere uno scelus, quod obiceretur
 2     I, 4 |      novercae, parricidium autem uno ictu explicuerit, quod fere
 3     I, 4 |       trepidationis, si et pater uno ictu peri[er]it neque ista
 4     I, 14|        praebuere mores. Nam quod uno ictu occisus est senex,
 5     I, 14|       cognoscere licet, potes et uno ictu, mulier, occidere.
 6     I, 17|           ubi dextra tam fortis? Uno ictu, puto, ne me quidem
 7    II, 17|       tantum virium caeco, ut in uno statim ictu mors tota peragatur?
 8    VI, 14|          neque pede, quod aiunt, uno a parente discessi.' solutus
 9    VI, 17|        semper estis intra domum, uno plurimum loco levibus officiis
10    VI, 21|  ipsamque, si sit aliqua corpore uno, facundiam materia superabit,
11  VIII    |         vitalia inspexit. sanato uno accusatur pater ab uxore
12    IX, 1 |     divitem steterat, amissis in uno iuvene omnibus bonis inimicae
13    IX, 15|      omnium mortalium quippe sub uno parente naturae cognatio
14    IX, 22|     pectus transfunderet, et hoc uno tristis occiditur, quod
15     X, 1 |    omnium supra fidem infelix in uno filio iam alteram patitur
16     X, 14|          perisse filium meum hoc uno intellegebam, quod illum
17    XI, 10| patientur liberi tui? occidentur uno fortassis ictu, et erit
18   XII, 6 |    inclamari publice solent, ita uno quodam consensu non aetatibus
19   XII, 26|       sunt, et inexpiabile nefas uno ore civitas fecit. poenis