Decl., Caput

 1     V, 1 |         fuerit aegrum non redimere: queritur se relictum, qui potuit
 2     V, 2 |             hunc ante omnia, qui se queritur in fratris comparatione
 3     V, 10|             quod imputet patri, qui queritur et pascit. ~Quam multa,
 4     V, 13|            facere discrimen, deinde queritur non se potius electum, et,
 5     X, 9 |             es magni doloris; nihil queritur misera nisi par orbitati,
 6     X, 10|     amplexus. quam misera est, quae queritur et de solacio suo! nun<c>
 7     X, 11|                      11] 'Quid ergo queritur?' inquit; hoc primum: filium <
 8     X, 16|     strictus, alligatus, inpatiens. queritur subito terram graviorem,
 9   XII, 10|         omnes accusemus, quota pars queritur! secum quisque reputet,
10   XII, 19|            circumscripsisti; itaque queritur? 'duplo vendidi.' hoc enim
11    XV, 1 |            amat, iudices, amat, qui queritur, quod non ametur. ~
12    XV, 4 |           oscula poscit, destitutos queritur amplexus. vultis vos abire
13    XV, 6 |             expugnatus animus? quis queritur iuvenis, quis senex, quis
14    XV, 12|          pro homine, qui post odium queritur, quod non amet, parum fuit,
15   XVI, 6 | relinquuntur. mater, quae se deseri queritur, illud exclamet: 'filium
16  XVII, 19|      parricida moriebar. pater, qui queritur, quod non bibi, iam nunc
17   XIX, 2 |      inpatientiae genere dissentit: queritur de populo, quod loquatur,
18   XIX, 6 |       audite: silentium est, de quo queritur. solebat indignatio vestra
19   XIX, 7 |     laxaverint! quisquis de tacente queritur, multo minus ferre poterit