Decl., Caput

 1     I, 3 |       paratum, sive quia caecitatis miserae solacium est habere rem
 2     I, 6 |          Loquar nunc de infirmitate miserae caecitatis. Temeritas omnis
 3    IV, 1 |             me tamen laborare putet miserae persuasionis errore, accipite,
 4    IV, 3 |       parricida praedici. sive enim miserae coniugis prodigiosa fecunditas
 5    IV, 5 |           ego paulo ante passus sum miserae conscientiae pudorem! ad
 6     V, 1 |         huius invidia, nec quicquid miserae pietatis inpatientia feci,
 7    VI, 9 |           Tullius] patres matresque miserae. tu vende saltem, quod sub
 8  VIII, 1 |           languorem, nec persuaderi miserae potest perituro laborasse
 9     X, 1 |             quid desiderio creditis miserae, quae sola vidit, amplexus
10     X, 5 |       contigisse filium dicat; unde miserae tunc, unde somnus? nihil
11    XI, 4 |             mei plena domus est?' o miserae cogitationes, o decepta
12  XIII, 5 |           lucem vocavit, in adsueta miserae pascua volant, ut, ante
13    XV, 2 |     vacantem vocare meretricem, seu miserae nomen istud inposuit aliquis
14    XV, 2 |      ingratissimus iuvenis invidiam miserae facere prioris adfectus,
15  XVII, 1 |            lassatusque per diversos miserae mentis aestus et eundem
16 XVIII, 3 |        caritas matris. omnis igitur miserae sermo cum filio, omnis in
17 XVIII, 14|            dolore praecipitas, quid miserae intervalla patientiae pertinaci
18   XIX, 1 |           quod occidi, utinam totum miserae necessitatis ordinem fas
19   XIX, 16| cogitationis memoria tractare verba miserae quaestionis, cur me coram