Decl., Caput

 1    IV, 8 | renuntiat vitae quisquis sic ad exitum pervenit, ut hoc illum facere
 2    IV, 21|  malignas interpretationes, non exitum captasse dicar sed excusationem.
 3    IV, 22|      pietate pereuntem ne velis exitum facere parricidae. praesta
 4    IV, 23|       vir fortis commendo vobis exitum meum. si non continuo letale
 5     V, 10|         debeo sed affectum, non exitum sed voluntatem. pro duobus
 6     V, 20|      meos languor hebetavit, ut exitum condicionis huius ignorem.
 7     V, 20|  profundo, proiectus in fluctus exitum faciam hominis, ad quem
 8  VIII, 3 |        felicitas! huncine fecit exitum illa modo civitate tota
 9     X, 6 |    video, fruor, iam et narro.' exitum paterni affectus quaeritis?
10   XIV, 6 |    grassantur, et dolorem inter exitum vitamque non detinent, ita
11  XVII, 1 |   quidquid citra suprema, citra exitum est, contumaciam vocat,
12  XVII, 3 |         habet alium quam mortis exitum filius, qui nec reconciliari
13  XVII, 16|        crediderim <in> eiusmodi exitum eligere secretum. minimum
14  XVII, 20|         immo ante suprema, ante exitum meum hac voce: vicisti.
15 XVIII, 2 |   causas miserum pudorem; alium exitum non habet, quam ut respondere
16 XVIII, 14|      tam nefanda quaestio alium exitum potuisset habere quam mortem.
17 XVIII, 17|        duravi. timui, ne, si ad exitum impatientia, si praecipiti
18   XIX, 10|          si vulneribus egissem, exitum fecerat iuvenis deprehensi. ~
19   XIX, 11|        suprema revereri et post exitum unici revertor in patrem.