Decl., Caput

 1     I, 10|      tempus supererat sceleris alterius? Tu si facere parricidium
 2    II, 23|       luminibus texerunt manus alterius oculos. hoc nunc me putatis
 3    VI, 19| flevisset? quia profectus est, alterius tamen parentis calamitas
 4  VIII    |       se alterum sanaturum, si alterius vitalia inspexisset. permittente
 5  VIII, 2 |      qui de morte filii potuit alterius vel certa salute transigere.
 6  VIII, 8 |        quid refert, an per hoc alterius filii anima redimatur? si
 7  VIII, 9 |       defensio, ut hoc sis pro alterius salute commentus. inter
 8  VIII, 15|        a piratis captum filium alterius vicaria servitute redimentem.
 9  VIII, 15|    inquit, 'sed, si permiseris alterius aperire vitalia, pectus
10  VIII, 16|   aegri opus est morte hominis alterius, et paene ratio sanitatis
11  VIII, 17|       aeger. cur maximum nefas alterius filii salute defendis? homo,
12    IX, 15|        in accessionem criminis alterius deducitur, potest apud vos
13     X, 7 |        excogitator iste mortis alterius advocat, non ut exorati
14    XV, 12|  noctium, quibus te frequenter alterius et fortasse divitis amatoris
15   XVI, 4 |        amicum meum admitterent alterius catenae tyranni, nunc mihi
16   XVI, 5 |      lex ista deprehenderit in alterius fatum, transeat necesse
17  XVII, 6 |       sit inpietas, uter iuxta alterius languorem, suprema ~non
18  XVII, 18|      rei conatum sufficit mori alterius animo et suo veneno. ~
19  XVII, 19|    licet invidiam vocis illius alterius mentis simulatione defendas,