Decl., Caput

 1     I, 13| Invenisti pium et devotum unico senem, et de omnibus coniugis
 2     I, 13|   scelere? Occisum esse miserum senem, cum tu volueris, scimus. ~
 3    II, 3 |      quo constabat patrem filio senem solvendo non esse. contenderim
 4    II, 3 |        caecum tantum habebat et senem, acciperet ex coniugio ministeria
 5    II, 6 |         sequebantur: invenerunt senem occisum, novercam iuxta
 6    II, 6 |    perdidit [et] caecitas illum senem, cuius oscula, cuius amplexum
 7    II, 8 |      iuxta te iacentem, aggredi senem, qui se tuis crediderit
 8    II, 15|        postero die, ut credulum senem propinqui, ut civitas universa
 9    II, 16|       patrem! tu sentis, quando senem vicerit lassitudo curarum.
10    II, 16|         credibilius est occisum senem, a noverca, quae prospexit,
11    IV, 3 |         prorsus, merito miserum senem tristes sollicitudines et
12     V, 21|         emiserit, commendo tibi senem, quem facimus uterque mendicum.
13    VI, 22|          me, quae debebat sola, senem mors redemisset, et, cum
14    IX, 1 |  fortunae vires et unum egentem senem universa gratiae mole calcemus,
15    IX, 18|          aspice solum, egentem, senem, omnibus praesidiis destitutum;
16    IX, 23|       ad infelicissimum respexi senem, cuius orbitate vivo, cum
17    IX, 23|      pudet me pretii mei. video senem meliore sui parte praesepultum,
18   XIX, 6 |                        6] vides senem sanguine suo fluentem, laceratis