Decl., Caput

 1     V, 9 |             redemisti.' quis non putet queri de filio patrem? quemquamne
 2     V, 12|            discedere, irasci scilicet, queri et invidiam facere piratis?
 3    VI, 16|              sic fletur. nam ut merito queri possis ablatas videndi voluptates,
 4   VII, 10|             quod me nolueris occidere? queri mehercules te puto, quod
 5  VIII, 2 |              de crudelissimo parricida queri possit non sola mater: adiecit
 6  VIII, 9 | arrogantissimae persuasionis hominibus queri [de] totius generis humani
 7  VIII, 14|               promitteret. hoc nunc me queri putatis, quod in re, de
 8    IX, 14|              quisquam de illa amicitia queri potest praeter pauperem? ~'
 9     X, 10|              perdidit, quicquam potest queri? crudelis orbitatem feris
10     X, 12|               crederes recessurum! nec queri de luce poteramus; quantum
11    XI, 4 |              iudices, calamitates meae queri de hac lege, tamquam parum
12    XI, 5 |               debeat nocens nisi de se queri, et tanto minus debeat esse
13   XII, 5 |             famem. ~Nec tamen in totum queri de numinibus possumus, maria
14   XIV, 12|       mentisque cruciatus, et pro vita queri; sic patior infelix quicquid
15    XV, 12|                amoris est desinere nec queri. opus fuit pari diversitate,
16   XVI, 5 |           necessitas rapit, sic ~habeo queri~ quasi relinquar. excusatae
17   XVI, 8 |            adfectus tui genere, mater, queri. quid tibi tam rabido, tam
18   XIX, 6 |             vis scire, quam non possis queri de silentio meo? felicissima