Decl., Caput

 1    II, 14|         exheredatus a patre est.' poteram, iudices, secretum hoc senis
 2     V, 1 |         malorum continuatione iam poteram nihil ex accidentium meorum
 3     V, 1 |         utcumque igitur, iudices, poteram redemptionis illius reddere
 4     V, 6 |    redemisti'. ~Alimenta posco -- poteram non adicere filium pater,
 5     V, 10|          huic querelae respondere poteram, propter quae filium salva
 6    VI, 14|       videamus, quo ire debuerit. poteram quidem fortiter dicere: '
 7    VI, 19|        spem non habet. ego redimi poteram, tu sanari non poteras.
 8    IX, 4 |         sperare in illa sorte non poteram; quid attinebat amico scribere,
 9    IX, 8 |     volebam, neque ullis precibus poteram evinci, quamquam se non
10     X, 14|      intellegebam, quod illum non poteram et patri ostendere. ~Confitebor,
11    XI, 7 |           proditorem pati iubet.' poteram quidem breviter respondere
12    XI, 7 |  accusavit me eo tempore, quo non poteram damnatus occidi. dic nunc: '
13   XII, 5 |           inter scientes dicerem, poteram videri falso questus de
14   XII, 16| praestitisti. non dico illa, quae poteram: 'puta caerulus imber in
15    XV, 12|      perdideram? ferre misera non poteram, quod te iam coeperunt omnes
16  XVII, 3 |          agnoscere, nec expectare poteram, cum mihi rursus aliam seriem
17  XVII, 12|    absolutus, qui reus noluisti.' poteram quidem dicere: pater, vixi,
18   XIX, 3 |          audebam, dissimulare non poteram. fallitur, quisquis me putat