Decl., Caput

 1    II, 10|      ut occiderit patrem, qui pati non potuit ut perderet!
 2    IV, 10|     cum liceat evadere, malle pati? finge tibi velut ipsam
 3    VI, 18|       esse metuendum, quantum pati captus, audere pirata potuisset.
 4    VI, 19|     silice concretum, ut haec pati posset aequo animo. tu filium
 5   VII, 1 | conscientia reorum non potest pati? intellexi miser timore
 6   VII, 1 |     putatis cruciatus divitem pati, quem dolorem, quod hoc
 7  VIII, 2 |       decrescat invidia, quia pati videtur et reus ex orbitate
 8    IX, 18| egestatem quid amplius potest pati, nisi quod optat? ulteriorne
 9    XI, 1 |   genere poenae. plus meretur pati homo, qui, si ipsi creditis,
10    XI, 2 |   calamitatum suarum invidiam pati. sic ultionem meam debetis
11    XI, 7 |      accusavi, hoc proditorem pati iubet.' poteram quidem breviter
12    XI, 7 |       quae calumniatorem idem pati iubet, eius poenam exigere,
13   XII, 25|     est, dies excessit; peius pati nihil possumus, sed pessima
14  XIII, 1 |   iram potius quam contemptum pati. nec sane vitae causa iam
15   XIV, 8 |  propter se tantum non potest pati. ~'Amanti,' inquit, 'dedi.'
16   XVI, 4 |       me tibi remisit, ex quo pati non potes, ut revertar. ~
17   XIX, 8 |    quia scias omnia me potius pati malle quam loqui. quis enim
18   XIX, 11|  quidem difficile, ut aliquem pati pudorem parricida videatur,