Decl., Caput

 1     V, 1 |         poteram nihil ex accidentium meorum novitate mirari, nullumque
 2     V, 1 |             necessitas, sola iuvenum meorum adversa suaserunt. ex duobus
 3     V, 2 |         iudices, ultra omnem malorum meorum fateor esse tristitiam,
 4     V, 2 |         iudices, ordinem hic malorum meorum <et> eventum, quem nemo
 5     V, 22|       abstulisti mihi malorum quoque meorum verecundiam: quicquid faciebam,
 6    VI, 17|             quies, sed, quod malorum meorum maxima portio est, tam miseri
 7   VII, 2 |             tormenta. est adversorum meorum et ista novitas, quod necesse
 8   VII, 3 |         iudices, nihil tunc oculorum meorum diligentia, nihil egit cura
 9    XI, 9 |         exonerabis gemitus tuos, cum meorum sepulcra numerabis, siccabit
10   XII, 2 |       ignoscite tamen, violati manes meorum, hic vos adloquor, ignoscite,
11   XII, 28|           converti, occurrunt umbrae meorum. habitat nescio quae in
12  XIII, 4 |         privatum volent, ne hortorum meorum floribus insidant, ne in
13   XIV, 1 |              malorum evadere temptet meorum, sed quod hodie me torquet
14   XVI, 1 | complorationem, quod me tam diversis meorum conatibus adversa conveniunt,
15   XIX, 4 |        incendium, extulissem relicta meorum parte membrorum, eripui
16   XIX, 5 |              ab aestimatione malorum meorum mollior sexus abducat; maioris
17   XIX, 9 |         poena, supplicium et malorum meorum exitus fuit. nulla ratio
18   XIX, 12|              est, meus gemitus fuit, meorum viscerum dolor. quaeris,