Decl., Caput

 1     I    |      palmae cruentato. Accusant se invicem caecus et noverca.] ~
 2    II    |            cruentatum. accusant se invicem caecus et noverca. ~
 3    II, 1 |        defendi; et quisquis caecum invicem accusat, solus est reus.
 4     V, 12| intercidunt ista, non pereunt, sed invicem vincunt, praevalent, cedunt.
 5   VII, 3 |            mutua pietate comitatum invicem sustinentes, invicem innixi
 6   VII, 3 |     comitatum invicem sustinentes, invicem innixi nec nisi magna percussoris
 7  VIII, 9 |     sollerti, sed experimentis et, invicem per similes dissimilesque
 8  VIII, 13|           officia labentes, cum se invicem oscula, cum se satiavere
 9   XII, 27|           moriturum alterum putat. invicem expectant, et, si spei figuratione
10  XIII, 11|        dicam nunc, quam iniqua sit invicem iniuriae conpensatio quamque
11  XIII, 17|    coniungunt, non vincla rationis invicem nectunt, tantus operis consensus
12  XIII, 18|        opus esset. <ipsi enim sibi invicem anguli haerent, et ita mutuo
13   XVI, 2 |     parentes,> fratres, propinquos invicem tenet, amicitia est. homines
14   XVI, 6 |       natura excogitasse, ut coire invicem possit totum hominum genus,
15  XVII, 13|         est. minus fortassis urant invicem simultates et mutuis detestationibus
16 XVIII, 15|          attoniti parentes, horret invicem se caritas fraterna complecti,
17   XIX, 11|         Perseveras, cogis, instas? invicem te, mulier, interrogo, cur,
18   XIX, 16|          aut tacebimus pariter aut invicem confitebimur. ~Iamiam miser