Decl., Caput

 1     I, 9 |       patrem videri velis, cogaris dicere nihil sensisse! Sufficit,
 2    IV, 14|          verae artis ingenium quam dicere quid futurum sit, fieri
 3    VI, 12| intellegere conveniat, subterfugit dicere, neque a vestigio scripti
 4    VI, 14|            poteram quidem fortiter dicere: 'pater iussi. hoc nomen
 5   VII, 3 |        possim et in tormentis idem dicere. aut si conpono, si fingo,
 6   VII, 3 |            iudices, ut hoc desinam dicere, nec me, iudices, fallit,
 7   VII, 8 |           sim, nescio; quid debeam dicere, vidi, scio. vultis post
 8   VII, 8 |           in quaestione diu possis dicere, si mentiaris, quam quod
 9    IX, 18|        inimicitiae fuissent, ausim dicere, si propter illum liberos
10   XII, 1 |     actionis strangulent, quia nec dicere universas semel possum nec
11   XII, 16|        Puta me nihil in praesentia dicere nisi hoc unum: tardius quam
12  XIII, 6 |         quis figurare possit, quis dicere, quam multas mali formas,
13   XVI, 7 |          obligatus sum, hoc tantum dicere: 'amicus alligatus est.'
14  XVII, 12|          noluisti.' poteram quidem dicere: pater, vixi, dum spero
15 XVIII    |         filio compererit; nolentem dicere malae tractationis accusat. ~
16   XIX    |        iuvene compererit; nolentem dicere malae tractationis accusat. ~
17   XIX, 6 |           et matronalis indignatio dicere videbatur: 'non parcis erga
18   XIX, 11|         diducis? puta me hoc solum dicere: ex maximi facinoris colluctatione