Decl., Caput

 1     V, 4 |   reddiderit ipsa crudelitas: condicio non ponitur nisi duos redempturo. ~
 2     V, 10|      10] iniquissima magnorum condicio meritorum est, si, quicquid
 3     V, 15|  iudices, si quis interroget, condicio illa non fuit vera, non
 4     V, 18|     inter tam impares aequata condicio. aeger, qui tantundem est
 5     V, 20|       hanc vocem meam peracta condicio: continuo pirata detraxit
 6   VII, 2 |  occideret. o parentum misera condicio, quam novis inusitatisque
 7  VIII, 2 |      solacium. alia est, alia condicio matris, quae medico non
 8    IX, 4 |      velle. felix navigantium condicio, qui procellas modo et saevos
 9    IX, 12| ultima malorum etiam servorum condicio est, sine exceptione venalis?
10     X, 12|      fortuna, quae indulserat condicio naturae? non excludebat
11    XI, 10|       quoque nostrorum misera condicio! ergo ego victoriam meam
12  XIII, 8 |    divites esse. si vero haec condicio est, ut quicquid ex his
13   XIV, 2 |  fortunae suae fuit dimissura condicio, ad perpetuam inpatientiam
14   XIV, 5 |    fidem, quod abstulit fidem condicio personae? veneficium, iudices,
15   XIV, 12|             12] pro miseranda condicio! rideor ubique, narror,
16   XVI    |       est a iuvenibus tyranno condicio, ut dimitteret alterum ad
17   XVI, 10|    levior, tamquam expeditior condicio decipiat. quid putas esse,
18 XVIII, 7 |    plures locuntur. ~O misera condicio sexus, cuius ipsae plerumque