Decl., Caput
1 I, 10| Illa te blandius rogavit anima? Perdidisti ergo illud,
2 I, 14| visceris pulsu non quiescat anima, ubi statim mors sit. <t>ibi [
3 I, 17| iam olim gravis et infelix anima quaerebat. Ubi nunc meae
4 II, 18| cruor, et fugiens per vulnus anima agit ante se anhelitus,
5 IV, 8 | cum quo cotidie properans anima rixatur? non sunt mea membra,
6 V, 7 | ex illa, quam traxistis, anima portio brevis in suum rediret
7 V, 10| conspectum de nostra protulimus anima. maria terrasque, infatigabiles
8 VI, 1 | tam pretiosa redemptus anima, senex ominosus morte filii
9 VI, 11| seu, cum ad infernas sedes anima migravit, unus hic luce
10 VIII, 6 | sanguine, ex harum transit anima, non habeant partem nisi
11 VIII, 8 | an per hoc alterius filii anima redimatur? si parricidium
12 VIII, 18| corpus, medentium manus anima destituit! iam vero ad singulos
13 VIII, 21| vix a cruciatibus suis anima dimissa est. inventum putatis
14 IX, 4 | una spe misera trahebatur anima, litteras de redemptione
15 XIV, 7 | concussione vitalium, et, cum anima constet ex sensibus, quaecumque
16 XVIII, 15| sanguinem, qui de tua fluxit anima, non insania, non furore
17 XIX, 15| spiritus, ille, quo redditur anima, singultus fuit similis
18 XIX, 16| vaga per maestos penates anima discurrit. porrigat aliquis
|