Decl., Caput

 1     I, 11|         a cubiculo patris habere plurimum sanguinis, sequens minimum,
 2    II, 1 |          est contra novercam, et plurimum caeco de reverentia deperire
 3    II, 23|         videtur, in medium reus; plurimum probationibus adicere debent
 4    IV, 17|   praebita est quies; mihi tamen plurimum est cum gladio meo: totis
 5     V, 5 |         licet, orbitas, ego mihi plurimum morbis, plurimum videor
 6     V, 5 |        ego mihi plurimum morbis, plurimum videor adiecisse languori
 7    VI, 17|    semper estis intra domum, uno plurimum loco levibus officiis adfixae.
 8   VII, 1 |              1] Sentio, iudices, plurimum detrahi calamitatibus meis
 9  VIII, 1 |             1] Quamvis, iudices, plurimum infelicissimae matris adversis
10  VIII, 18|    secretum, cum admisit oculos? plurimum in nobis etiam timore mutatur.
11    IX, 22|     alius redemisset. neque vero plurimum fuit praestitisse mortem;
12     X, 5 |       permisit agnosci. ego tunc plurimum stupui; non ausa oscula
13   XII, 15| esurienti populo satis fuerunt. ~Plurimum tamen interest, quomodo
14  XIII, 14|               14] adeo parum est plurimum possidere, ut, cum servis
15   XIV, 1 |         odisse, nec me praeterit plurimum perire de nocentissimae
16   XVI, 4 |         causa matris est, in qua plurimum lex potest. liberi parentes
17   XIX, 4 |       matris: cum et ipsa semper plurimum esset domi, et ab illo secreto