Decl., Caput

 1     I, 1 |      aestimaretis: vita, pudore, pietate. Quae si omnia sibi, ut
 2    II, 2 |          fingenda; et constat de pietate, de innocentia hominis,
 3    IV, 2 |        ne quid amplius de misera pietate speretis. Qui mori volo,
 4    IV, 2 |          moriar. nunc ille, quod pietate, quod videor istius perire
 5    IV, 7 |       impatientiam senis accendo pietate, reverentia. fieri non potest,
 6    IV, 22|       coepisti, miserere, filium pietate pereuntem ne velis exitum
 7     V, 10|        propter quae filium salva pietate non redemissem! quis non
 8     V, 17|    patrocinium de tam calamitosa pietate concipiam, ut dicam: victurum
 9     V, 18|          quod merito, quod summa pietate factum est, quam difficile
10     V, 23|        pro tua fama, pro tua sum pietate sollicitus. ego mendicabo,
11    VI, 4 |      redimere oculos matris, qua pietate fuit, vicarios suos dedisset.
12    VI, 6 |       excaecaveram. obstupuerunt pietate tanta etiam latrones, et
13   VII, 3 |          tuebamur pauperem mutua pietate comitatum invicem sustinentes,
14     X, 3 |         tam blanda tamque debita pietate prosequebatur, ut defuncto
15    XI, 2 | suppliciorumque novitatem de sua pietate commentus est. nihil magis
16    XV, 11|     liberos ac duratura coniugia pietate, hic incesta, libidines,
17 XVIII, 17|       impatientia, si praecipiti pietate properassem, faceret alium