Decl., Caput

 1     I, 14|      capulo manus, hae diebus ac noctibus curae. Nolo tamquam callido
 2    IV, 19|      suae non credere, diebus ac noctibus timere, suspectum habere
 3  VIII, 6 |   negatoque comitatu, fastiditis noctibus pulsataque facie filium
 4  VIII, 21| gemituque frater, ille diebus ac noctibus cogitationes, ille torquebat
 5     X, 1 |          inspersum favilla caput noctibus suis obibat, sed filius
 6     X, 2 |      carmine gravem terram totis noctibus pulsat, et impositum sibi
 7     X, 3 |           non diebus secura, non noctibus. et ille miser intellegebat,
 8     X, 5 |         dedisti poenas. si totis noctibus mecum flere voluisses, vidisses
 9     X, 6 |          speres~ ego certe totis noctibus mater sum, video, fruor,
10     X, 9 |  ulciscitur: alia longe, alia de noctibus cura est. ne timueris, quaecumque
11     X, 11|         oculos habes. illa totis noctibus funebres exercet ululatus,
12     X, 14|     simulacris, ita iuvenis meus noctibus totis agebat filium et paterna
13     X, 18|           inquit, 'et sollicitis noctibus laborabas.' itane es, marite,
14   XIV, 7 |   quaeque novissima vilitas est, noctibus populoque concessa, mores
15    XV, 2 |   civitate miserum. cum lupanari noctibus diebus deserviens et, quamvis
16    XV, 7 | meretricem! iamiam non inquietis noctibus vagus vilissimi cuiusque
17   XVI, 8 |       squalore vultus, concretae noctibus diebusque super ora lacrimae. ~