Decl., Caput

 1    VI, 3 |    agam; flere enim certe per legem licet. alioquin diu laudare
 2    VI, 4 |     iuvenem et epistolis meis legem opposuit. o vanae figurationes
 3    VI, 7 |       est: habes poenas super legem. sepelissent talem virum
 4    VI, 7 |      funus morentur.' at ista legem recitat et in cadaver fili
 5    VI, 11|     sed adversariae exprobro. legem quidem istam quidni horream,
 6    VI, 12|    postea consecutum, quomodo legem intellegere conveniat, subterfugit
 7    VI, 12|  omnibus causis scriptam esse legem, et iuveni iustas ac necessarias
 8    VI, 13|     non ad hanc rem pertinere legem, non diu versabor, neque
 9   VII, 4 | nemini, iudices, credo dubium legem, quae torqueri liberum hominem
10  VIII, 13|     se mortalitatis procreare legem? sed indigni exitus supra
11    XI, 7 |    quidem breviter respondere legem, quae calumniatorem idem
12   XII, 12|    publicae laesae temptat in legem male gestae legationis deflectere?
13   XII, 12|      tibi et famem remisit et legem! sed erraverim sane, et,
14   XII, 12|      iura exciderint: quomodo legem meam effugis?
15   XVI, 4 |    affectu cuncta fecerat, ad legem subito convertitur. pessima,
16   XVI, 7 |    praestare debeamus? nullam legem timuit, ne relinqueretur. ~
17 XVIII, 5 |     non habet aliam sexus hic legem, si intra iuris huius angustias