Decl., Caput

 1     I, 17|            17] Te, opinor, hic gravius afficit dolor, inpatientius
 2    II, 14|        fieri idem postero die? gravius hoc faciet pater, si non
 3    II, 16| incerta, nutantia, necesse est gravius premant solum, cui crediderunt.
 4    II, 21|      caecus exiluit et stetit! gravius necesse est expavescant,
 5    VI, 14|          14] accedit illud vel gravius, quod, cum rerum necessitas
 6    VI, 18|     nihil est desiderio suorum gravius; timui, ne quem ex meis
 7    VI, 23|    quam grave est mori! quanto gravius, quod ego vivo! superstes
 8    IX, 1 |    vivat orbus? unum tamen vel gravius crimen infelix haec abdicationis
 9    IX, 3 |  facilius intellegit, dignitas gravius. neque ulla fuit aemulatio (
10    IX, 11|     turba confundat, deinde ut gravius videatur iudicium patris,
11    IX, 22|  pensatur. illud honesto amico gravius, nomen gladiatoris accipere,
12     X, 16|      hoc loco nobiscum maritus gravius, altius, sapientius, ut
13   XII, 17|        lucis odium. nihil enim gravius quam destitutae spes torquent.
14   XII, 19|        passi sumus, tibi, quod gravius est, quicquid fecimus. ~
15    XV, 1 |  perdidisse rationem, nihilque gravius adficiat conscientiam bonorum,
16 XVIII, 15|      morte contentus. incestam gravius odisse debes, quod et venit
17   XIX, 7 | fatereris. et quanto silentium gravius est in sene, verecundius