Decl., Caput

 1    II, 18|  ferro occiditur, tumultuatur exitus et similis est repugnanti.
 2    IV, 11|    non sufficit ad maturandos exitus quod fortiter feci? infirmae
 3    IV, 21|      me responsumque decernat exitus; mathematicum vincere malo
 4     V, 6 |       tamen utriusque iuvenis exitus necessitatibus meis adsignare
 5  VIII, 13|  procreare legem? sed indigni exitus supra orbitatem sunt. Ideo
 6  VIII, 14|      desperatio habet, melior exitus est, qui facit miseros innocentes.
 7    XI, 7 |   accidit; cui debet inputari exitus, qui de calumniae tuae fluxit
 8    XI, 8 |      occidi non est poena sed exitus. neque enim habet impatientiam
 9    XI, 8 |    immo si serves? quam felix exitus est plenusque laetitiae!
10    XI, 10| populus occidit, et solus hic exitus est, a quo non est nec cadaveribus
11  XIII, 3 | saltus; nullus terra[e] datur exitus. quaeramus animal, quod
12   XIV, 11|     fortassis vis erit odium, exitus iste, ut venenum sit. ~Respondere,
13  XVII, 4 |    secessi. nam nec placuerat exitus genus querulum, tumultuosum
14  XVII, 13|      odisse non desinit, unus exitus est, ut se oderit. ~Et quantulum
15  XVII, 14|      sine dubio de criminibus exitus, quod absolutus sum; tamen
16  XVII, 19|      invenit. qui finis, quis exitus incredibilium malorum? de
17   XIX, 9 |  supplicium et malorum meorum exitus fuit. nulla ratio est interrogandi