Decl., Caput

 1    IV, 2 |      meum novi. novissima victae mentis integritas est in mea potestate;
 2    IV, 11|     infirmae prorsus terrenaeque mentis est, ut numeretis annos;
 3     V, 3 | fortuitis; traxerat ex firmitate mentis magnam protinus et in membra
 4     V, 12|         quiddam, per quod tacito mentis instinctu singulos rursus
 5  VIII, 10|         angustias sive artis seu mentis humanae ad invidiam referre
 6   XII, 8 |        subiit furor et alienatio mentis, et tota sui arbitrii fames
 7   XII, 28|         facta reputavi, flagella mentis sonant. ultrices video furias,
 8  XIII, 16|        aliud quam divinae partem mentis his animis inesse? quid
 9    XV, 8 |    reliquos lapsus incommodosque mentis errores fas esset infusa
10    XV, 10|        mitissimam partem humanae mentis ablatam; non caritatem,
11  XVII, 1 | lassatusque per diversos miserae mentis aestus et eundem dolorem,
12  XVII, 7 |           cunctosque praerigidae mentis adfectus vocabulo molliore
13  XVII, 19|   invidiam vocis illius alterius mentis simulatione defendas, occisuri
14 XVIII, 2 |          bene artes et profundae mentis consilia perspicio, respondere
15 XVIII, 7 |        fas est, ut illud humanae mentis capiat audacia, circumdatur
16   XIX, 9 |           breviter perditissimae mentis definienda mensura est: