Decl., Caput

 1     V, 21|      aegri es redempti, iuvenis, inimicus, nescis, quid sit invidiam
 2   VII, 3 |      divitem detuli reum pauper, inimicus, occisi pater, et postulo,
 3   VII, 6 |         occisus est filius, unus inimicus est. sane possit aliquis
 4   VII, 6 |        mihi, si dixero: 'hic est inimicus, anime, qui nobis subinde
 5   VII, 6 |    sufficere quod vidi. ~et quod inimicus me contendit ideo velle
 6   VII, 9 |        caede pauperis quam dives inimicus, aut de quo facilius constare
 7   VII, 10|     potius ille iam iuvenis, iam inimicus; de sene vindicabitis me,
 8    IX, 12|          voluisset, emere potuit inimicus. parum est, quod me diu
 9    IX, 14|         amabat, quamvis tu esses inimicus patris. adice, si tanta
10    IX, 17| misericordiam miser coepi. ~'Sed inimicus,' inquit, 'meus est.' nam
11    IX, 17|           tuis enim opibus vivit inimicus; quicquid est istud, quod
12    IX, 18|      unde tantum misero boni, ut inimicus sit? aspice solum, egentem,
13    XI, 3 |       potuit: liberos meos, quos inimicus tota sua contione monstraverat,
14    XI, 6 |      duce, quod haec omnia fecit inimicus. non est, quod se publico
15    XI, 8 |        abducat; quod mortem suam inimicus offert, non petit illud,
16   XIV, 12|         tota civitate meretricis inimicus; si<c> patior miser illas