Decl., Caput

 1     I, 9 |      defecit et percussoris manus subito destituit, cessere fores
 2    II, 4 |           interrogaretur repente, subito, infamatura velut deprehensi
 3    IV, 5 |           felicemque iuvenem'; si subito moreretur! ~Adiuvate, dii
 4    IV, 16|      scelere violatus dies mundum subito mutavit, quos <per> maria
 5    VI, 1 | nuntiarunt, et aliud agenti patri subito ad litus orbitas appulsa
 6    IX, 7 |           paene demerso inopinata subito amici mei species offulsit.
 7     X, 5 |           si dimittatur, videbis. subito ante me diductis constitit
 8     X, 13|           metuo, umbra processit. Subito —dii boni, quod ego gaudium,
 9     X, 16|    alligatus, inpatiens. queritur subito terram graviorem, utique
10    XI, 6 |        populus, nec quicquam adeo subito statimque notum est, ut
11    XI, 11|      carnifex propius accesserit, subito proclamem: 'iam malo patrem!'
12  XIII, 4 |           dives! cum evocasset me subito trepidum totoque fortunae
13   XVI, 4 |          cuncta fecerat, ad legem subito convertitur. pessima, iudices,
14  XVII, 11|           paro, quod statim, quod subito corripiat? at quemadmodum
15   XIX, 10|          inpulsu exsilui repente, subito, nec captus dolore caeco