Decl., Caput

 1    IV, 9 |     quadam voce generis humani respondere quaerentibus causas mortis
 2     V, 10|         iudices, huic querelae respondere poteram, propter quae filium
 3     V, 17|      redemissem. quid enim, si respondere iubeas orbitatem, cur in
 4     V, 21|        tunc alimenta quaerenti respondere posses: 'posce praelatum.'
 5   VII, 4 |      iudices, quis non hoc eum respondere credat, cuius tormenta poscantur!
 6    XI, 7 |        poteram quidem breviter respondere legem, quae calumniatorem
 7  XIII, 7 |   nihil esset, quod his possem respondere, aequum erat inter vicinos
 8   XIV, 11|  exitus iste, ut venenum sit. ~Respondere, iudices, illis libet, qui
 9  XVII, 17| paraveris, cum interroges, dum respondere cogis ~setis quem et~ reddere,
10 XVIII, 2 |     mentis consilia perspicio, respondere sibi videtur plus quam mater
11 XVIII, 2 |      exitum non habet, quam ut respondere nolle videatur, quisquis
12   XIX, 5 |     ita tibi non videtur omnia respondere pro filio, qui dicit 'occidi'?
13   XIX, 6 |     silentii causis hoc tantum respondere: non prodo secretum.
14   XIX, 12|      puta me, mulier, hoc tibi respondere: non habent incredibilia
15   XIX, 12|         quod tacebam. finge me respondere: nihil dixit, nihil locutus