Decl., Caput

 1    IV, 9 |        lucrarentur obitu, rursus in poenam nocentis insepulti corporis
 2    VI, 12|          umquam a maioribus nostris poenam scriptam esse pietati. ~
 3    VI, 21|             successit. subit libens poenam pietas etiam sceleribus
 4   VII, 12|          nulla retulerunt. sive hoc poenam sive vultis esse clementiam,
 5    XI, 4 |     mortalium idem vocat facinus et poenam, tantumne doloris venire
 6    XI, 7 | calumniatorem idem pati iubet, eius poenam exigere, quod fecisset,
 7    XI, 8 |    sceleribus aperitis audaciam, si poenam licet eligere condemnato,
 8    XI, 8 |       iniquum est, ut evadat nocens poenam, quam ut contemnat. mortem
 9   XII, 13|          appellares, nec ad alteram poenam transfugeres, sed te ab
10   XII, 14|          adeo hominem exuit, ut ibi poenam quaerat, ubi sensus doloris
11   XII, 28|           diem veni'. ego, si huius poenam videro, possum reddere rationem,
12  XIII, 1 |             culpae etiamsi iniustam poenam, meritam tamen iram tulissem.
13    XV, 1 |           et minax est pauper, quod poenam nostram, quod sanguinem
14   XVI, 8 |         mihi>, qui [mihi] [in]vidit poenam meam nec recessit! ille,
15   XVI, 10|        alligavi, et, ut te viderem, poenam meam altero homine implevi.