Decl., Caput

 1    II, 7 |     lectulosque discurrunt. placet etiam post liberos alius
 2    IV, 12| experimentum, cui credamus! placet potius futurorum incerta[m]
 3     V, 18|     mihi tua potius sanitas placet! dissimulare non possum
 4  VIII, 6 |  liberorum debere rationem? placet ergo, mortales, ut de hominibus,
 5  VIII, 10|    inventa pro vita, si dis placet, auctoritatem famamque captat,
 6    IX, 3 |           3] Verum enim, si placet, fortunae magis moribus
 7    IX, 12|    cladibus meis finem dari placet? parum est, quod insanos
 8     X, 3 |  stare lacrimas, quibus non placet longum agere maerorem? retulit
 9   XII, 14|  compositis puto. adeo mors placet: iam etiam cibis nostris
10   XII, 18|    laborabit!' ~At, si diis placet, legatus noster tum maxime
11   XII, 25|  tua glorieris, computa, si placet, quando primum conterminos
12   XII, 25|  venisti! ~At etiam, si dis placet, animo defenditur et quam
13  XVII, 8 |  redditum reum! quam multis placet illa de dissimilitudine
14 XVIII, 5 |  Malae tractationis agimus. placet ergo, iudices, ut illa voce,
15 XVIII, 10|    humani generis adfectus. placet ergo, ut, si filio optigerit