Decl., Caput

 1     V, 15|        ingenium: aegrum mihi non licuit relinquere, licuit eligere.
 2     V, 15|      mihi non licuit relinquere, licuit eligere. an fas fuisse credis,
 3  VIII, 21|     curationis! vix aegro misero licuit mori, vix a cruciatibus
 4  VIII, 22|       conplorationem. non quidem licuit mihi in illud conditorium
 5    IX, 9 |      solveret, stans periit. cui licuit in patria, in domo, inter
 6    XI, 10|         meis manibus intuli, nec licuit super ipsa corpora proclamare: '
 7   XII, 1 |  funestissima fame, dum sepeliri licuit, optavimus, vel exilio,
 8   XII, 17|  torquent. ne interrogare quidem licuit aut quaerere; nemo applicabat.
 9  XIII, 4 |          dives esset. ~Nec tamen licuit diu quaerere. forte serenus
10  XIII, 13|   denuntiatio supervacua; si non licuit tibi facere quod queror,
11  XIII, 13|         quod queror, iniusta; si licuit, iusta; aut sine ista, aut
12    XV, 11|          puella, fecisset animo? licuit te reposcere, quantum numerare
13  XVII, 9 |    ambitum! ego miror, quod mihi licuit audiri, quod me non statim
14  XVII, 12|       quia oculos spectaculo non licuit implere, satientur aures:
15   XIX, 3 | circumagunt, quantum intellegere licuit, inprovisus adveni. et ille