Decl., Caput

 1    II, 16| sufficiunt facinus facturo solae cogitationes, et vix tam multa pariter
 2    IV, 20|       subeat necesse est tacitas cogitationes praedicti periculi metus,
 3     V, 18|        fecerimus. quae tunc mihi cogitationes, quis temporis illius animus
 4   VII, 2 |          rursus ante oculos meos cogitationes reponunt: iam mihi videor
 5   VII, 10|     mehercules mihi videor illas cogitationes, illa scelerum secreta consilia: '
 6  VIII, 21|          ille diebus ac noctibus cogitationes, ille torquebat oculos.'
 7     X, 5 |         cum vanae absenti animo ~cogitationes~ finguntur, sed ipsum filium,
 8     X, 16|     putas uxoris miserrimae esse cogitationes, qua materna viscera persuasione
 9    XI, 3 |        in me habuissent profanae cogitationes locum, si patriam odisse
10    XI, 4 |      plena domus est?' o miserae cogitationes, o decepta solacia! sic
11   XIV, 2 |     compositus sum, rursus in se cogitationes meas, rursus retorsit oculos,
12   XIV, 9 |        patria dimittat, te tamen cogitationes sermonesque respicient.
13    XV, 5 |    crines, rigeat super nefandas cogitationes efferata tristitia. facinus,
14    XV, 5 |    vultus placidamque faciem; si cogitationes, si consilia pertractes,
15   XIX, 3 |      illo, fateor, dum me variae cogitationes per totius domus spatia