Decl., Caput

 1     I, 17|      labore falli potes, quam cito inops fieri! Morte patris
 2    VI, 1 |    dicat hoc, qui sciat, quam cito capti moriantur: alligatus
 3    VI, 11|   esse et credo miser et opto cito iturus ad filium, certe
 4    VI, 17| miseri sunt etiam domini mei. cito praetereunda est memoria
 5    IX, 11|        abdicas me, pater, tam cito? modo tibi ex illa funesta
 6     X, 3 |    cui periret. ubi sunt, qui cito iubent stare lacrimas, quibus
 7     X, 18|       ego autem scelerata tam cito credidi; ita non ille ad
 8   XII, 6 |      causa nos movit, quod se cito rediturum pollicebatur.
 9   XII, 6 |  civitate vota solvenda sint. cito pervenit, cito emit, cito
10   XII, 6 | solvenda sint. cito pervenit, cito emit, cito rediit, quo voluit.
11   XII, 6 |     cito pervenit, cito emit, cito rediit, quo voluit. quid
12   XII, 23|   magnum integrae signum est, cito redit. porro tempestas in
13   XII, 24|      iste tarde fecit aut nos cito. hoc videlicet exspectasti,
14  XIII, 2 |  tamen fecunditatis expressi. cito labitur dies, et proclivis
15 XVIII, 5 |      me facile suspicatus es, cito credidisti'? matronalis