Decl., Caput

 1     I, 15|    putabas. Quam facili momento causae fata vertuntur, quod fecisse
 2    II, 23|          et agenda reliqua pars causae admiratione. intueri mihi,
 3    IV, 11|       quaeso, saevae tristesque causae, indulgete, virtutes ut
 4   VII, 9 |          Cur,' inquit, 'si mihi causae sceleris simultates nostrae
 5    IX, 11|          corona et omnis ignara causae turba magnum nescio quid
 6    IX, 15|     pauper. atquin si pars haec causae, quae confessione longi
 7    IX, 18|      restitutaeque urbes maiora causae exempla sint, quod scio,
 8    IX, 18| mehercules inexpiabiles odiorum causae et compositis quoque fabulis
 9    IX, 19|        cognovistis expositionem causae, quanta quamque excedentia
10   XII, 1 |     innumerabiles me indignandi causae initio statim actionis strangulent,
11   XII, 24|      quo spes omnis profligatae causae consistat: 'ad diem veni.' ~
12   XII, 25|  reddendae rationis dicendaeque causae cogitatio. veniit fortasse
13  XIII, 6 |         non adeo desunt odiorum causae, ut iam rara simultas sit,
14  XIII, 11|       sit, et adsiduae scelerum causae [se] rebellant, si ultio
15   XVI, 6 |         mater, non faciunt nisi causae relinquendi. homo, qui ad