Decl., Caput

 1    II, 10|     quos paupertatem ferre non possumus, oculi tota nostra luxuria.
 2    IV, 14|        quem de praeteritis non possumus probare mentitum.
 3    VI, 11|     superemus quam exorare non possumus. ecquando duorum hominum
 4  VIII, 1 |     unius salute contenta, non possumus tamen affectibus vestris
 5   XII, 3 | defendi, si absolvi saltem nos possumus. haec nunc, iudices, ego
 6   XII, 4 |             4] plane nihil non possumus: exponamus ordinem cladis
 7   XII, 5 |       totum queri de numinibus possumus, maria certe secunda experti.
 8   XII, 14|        mortibus adnumerare non possumus. citra spem convalescendi
 9   XII, 24|      perierunt, nihil, sed non possumus iam non fecisse quod fecimus,
10   XII, 25|     excessit; peius pati nihil possumus, sed pessima diu patimur.
11  XIII, 15|  pauperes amare nisi parva non possumus, et necessario nobis pretiosa,
12    XV, 9 |       nun<c> tamen intellegere possumus te non sola fuisse paupertate
13    XV, 10| difficilem; quaestum tamen non possumus circumire meretricis. quam
14  XVII, 7 |      nec felices facinus istud possumus concipere nec miseri. non