Decl., Caput

 1    IV, 5 |      vocem, quod circumstantis populi murmur excepi! 'magnum felicemque
 2    IV, 7 |     bello reversus arma posui, populi favorem, gaudia civitatis
 3    IV, 16|    deorum fulgor inluxerit, in populi consurget imperium. credo
 4    IX, 8 |       8] Audite gentes, audite populi! non solita iudicium nostrum
 5    XI, 10|       et erubescentis circa me populi timida solacia. o successuum
 6   XII, 3 |     publica inopia, non totius populi una mendicitas fuit? --
 7   XII, 15|      partes, quae sunt ad usum populi comparatae, et leviore cum
 8   XII, 16|       publicam vehis, spiritum populi tui reportas, omnium nostrum
 9   XII, 19|    mortis inputo, tibi stragem populi, tibi liberum parentumque
10  XIII, 13|  vilicis familia, tuis horreis populi annona pendebit, nec tamen
11 XVIII, 3 | nocentissimus senex cum rumore populi silentium suum, et relaturae
12 XVIII, 5 |      pronuntiat, mittit in ora populi, mittit in fabulas. hoc
13 XVIII, 6 |    iniquissimum de loquacitate populi, quod plerumque accendit
14 XVIII, 7 |      in illis, ad quae fas est populi pervenire notitiam. vide[o],