Decl., Caput

 1     I, 2 |  deprehenderetur. Deinde sceleri nox potissimum electa, quo tempore
 2     I, 7 |      Omnia potest scire. Primum, nox quando sit. Deinde prospicere
 3     I, 7 |  Caecitas inconsulta, quid agis? Nox ante deficiet. Quid, si
 4     I, 7 |    desperaret, etiamsi tam multa nox polliceretur. ~
 5     I, 10|        quod nihil senserat, quod nox, quod silentium, quod tempus
 6     I, 13|     autem ad scelus quis elegit? Nox tuum tempus est. Quid, si
 7     I, 13|        scire, an dormiat, licet, nox et ferrum et securus maritus,
 8    IV, 19|          unde scio, quid adferat nox, casus, error? mathematicus
 9    VI, 15|    luminibus alternans, continua nox duxerat.
10    VI, 16|          tenebrae] nempe cotidie nox oritur, et aequam temporum
11   VII, 9 |        possit probari. quem mihi nox testem, quos praestare potuit
12   VII, 13| cumflammis urentur nuda vitalia, nox illa occurrat, cum membra
13     X, 6 |                           6] Iam nox altera aderat, et primis
14 XVIII, 7 |     audacia, circumdatur undique nox profunda, densior caligo