Decl., Caput

 1     I, 17|  iuvenis, qui, si fortunae suae mala cum praeteritis comparet,
 2    IV, 12|     languorem, ignosceres tanta mala vel incerta fugienti. plus
 3    VI, 8 |       unde hunc illi animum? si mala sua ideo non sentit, quia
 4    VI, 10|          quod inter haec quoque mala privatim doleam necesse
 5    VI, 23|         spectaculum. inter haec mala credetis, puto, si dixero:
 6    IX, 13|     latrocinia, lites ceteraque mala, quae hominibus ex se ipsis
 7     X, 11|       sustentat, quod indulgent mala persuasionibus suis. quicquid
 8   XII, 3 |     culpa est. ~Etiamne publica mala narrabo et miseriis nostris
 9   XII, 6 |     cursus est, hactenus nostra mala tulimus; in reliqua legatus
10   XII, 14|     vixi. ~Quae comparata nobis mala non delicatas lacrimas habent?
11   XII, 14|      etiam ruina tabuit. nostra mala nunc latent: non ignis defunctos
12   XII, 15|   inique faciam, dividenda sunt mala: primam famem fortunae inputo,
13    XV, 11| grassata sunt, et quae fuissent mala sanitatis, in gratiam remediorum
14   XIX, 9 |         probes innocentem. ~Dii mala prohibeant, ut noveris illum