Decl., Caput

 1     I, 1 |            miserum putetis, nisi et innocens fuerit; non petit, ut adflictum
 2     I, 8 |             patri, <gladium> tamdiu innocens fui? Ego eram ferro ac mente
 3     I, 13|        relinquitur maritus ab uxore innocens~ noctem autem ad scelus
 4     I, 15| transferretur ingenio: nunc enim tu innocens, quia privigni gladius in
 5     I, 17|         inquit, "huc reddite illud, innocens, donec habuit meas manus
 6    II, 15|       proximam noctem. iuvenis, seu innocens, seu parricida est, adhuc
 7    IV, 12|            post hoc vivere, non sum innocens, etiamsi non fecero. ~Interrogare
 8    IV, 20|         indignum est, ut moriar, si innocens futurus sum, quam ut vivam,
 9    XI, 6 |          mendaciis licet, nec ullus innocens hucusque felix est, ut diligentiae
10   XII, 3 |        istius opera inpulsi. si hic innocens est, nostra culpa est. ~
11   XII, 14|          gravem. dic nunc, legate: 'innocens sum, quod ad illum diem
12 XVIII, 3 |       nominum fide, si, ut videatur innocens mater, aetas tantum filii
13 XVIII, 13|          efficis, ne possit amplius innocens esse, qui tortus est. quid
14 XVIII, 13|            dignum patrem, cui dicat innocens filius 'feci'! ~Non mehercules