Decl., Caput

 1     I, 2 |            non inprobe speraverim futurum, ut suspecta sint vobis
 2     I, 11|          misero relinquebat. Quid futurum esset postero die, quantam
 3    IV    |         is respondit virum fortem futurum, qui nasceretur, deinde
 4    IV, 4 |          in medium et proclamavit futurum virum fortem, deinde parricidam,
 5    IV, 12|      mentitus est. ~Quid, quod me futurum dixit parricidam? en quem
 6    IV, 14|         ingenium quam dicere quid futurum sit, fieri deinde quod dixerit. ~
 7    IV, 17|       fortasse casu evenire, quod futurum sit; non potest casu fieri,
 8    IV, 18|            pater, si non creditur futurum, quod, etiam cum factum
 9    IV, 19|       error? mathematicus hoc non futurum dixit, ut vellem, sed ut
10    VI, 4 |       nescio in me magis an in te futurum impium, si non redemisset
11    IX, 7 |           quis enim dubitet, quid futurum fuerit, si ego pugnassem?
12    IX, 20|            atquin sperare poterat futurum, ut sine periculo suo redimeretur
13    XI, 9 |          pauperis tantum solacium futurum est, quod pares sumus.
14   XVI, 2 | expectatione deceptus: speraveram futurum, ut hoc loco rem magnam