Decl., Caput

 1    IV, 1 |       non solus mathematicus saeculo temporibusque praedixit
 2    IV, 11|   rideri! festinato exire de saeculo debeo, dum alacre corpus,
 3    IV, 12| cuius corpus iratum fortasse saeculo numen velut aptissimam facinori
 4    VI, 7 |  depositum est. narretur res saeculo nostro diversa et nescio
 5  VIII, 21|    parentibus, quod inputare saeculo possis: fecisti medicum
 6    IX, 20|   mori? magnum hoc per se ac saeculo nostro vix credibile, iudices;
 7     X, 17|    astra; donec in alia fata saeculo ~pugnante~ transmigret,
 8   XII, 28|      ac diei graves invidiam saeculo facimus. nullas iam spero
 9    XV, 4 |   severitatis aures, quodnam saeculo nefas nuntiaret hic gemitus,
10  XVII, 6 |     attonitus, amens nuntiet saeculo pater: parricida saevus,
11  XVII, 12|    me videretur expulisse de saeculo profundorum scelerum deprehensa
12   XIX, 6 |    dicturum me putas: 'parce saeculo, parce marito, parce patri'?
13   XIX, 14|     dixit?' omnia: maledixit saeculo, fecit temporibus invidiam,