Decl., Caput

 1     I, 10|         non novercam percussit. Praeter animum nil virium habet
 2    IV, 1 |        odii mei favorem, quaeso praeter omnia, quae ante hoc tempus
 3     V, 13|         electum, et, cum fratri praeter eiusdem nominis par ac simile
 4    VI, 9 |  viceris, omnia paria habebimus praeter animum. non sepelies? vide,
 5    IX, 13|      maius auxilium. nam primum praeter cetera animalia induit nostris
 6    IX, 14|      illa amicitia queri potest praeter pauperem? ~'At ego inimicum
 7    IX, 20| latrones ultro quaerere et, cum praeter vicarias manus nihil esset,
 8   XII, 4 |      quae nihil homini reliquit praeter hominem. aut astricta citra
 9   XII, 5 |        habuimus, quo viveremus, praeter famem. ~Nec tamen in totum
10   XII, 8 |         ante fecisse, quae nemo praeter nos fecit? pecora cecidimus,
11   XII, 8 |    novissime nihil relictum est praeter esurientes et mortuos. ~
12   XII, 25|        solent enim negotiatores praeter haec aperta pretia privatum
13   XIX, 1 |      possum, quod mulier, cuius praeter optimam sane conscientiam