Decl., Caput

 1    II, 9 |         habere non credimus nisi necessitatis innocentiam. prima est infirmitas
 2    IV, 1 |         miserrimae diversitatis [necessitatis] inplicitus, ut impetrandum
 3    IV, 21| constitutionem, fregisse vincula necessitatis, mea pietas, mea laudetur
 4     V, 4 |      iudices, ut in tristissimae necessitatis positus abrupto ad aegrum
 5     V, 19|           iudices, velut in illa necessitatis meae praesentia volo. ecce
 6    VI, 13| crudelitas non accipiet rationem necessitatis, et cum semel apparuerit
 7   VII, 6 |     sublata est de rebus humanis necessitatis huius utilitas, si causam
 8    IX, 8 |      mihi fortunam meam et adhuc necessitatis gladiator depugnare etiam
 9   XII, 6 |   manibus <r>uimus in sententiam necessitatis, nec ordo nos officiorum
10   XII, 10|          belua est et non tantum necessitatis causa per nefas pastus,
11   XVI, 5 |        uti ad propriam descendam necessitatis meae conplorationem, si
12   XIX, 1 |     occidi, utinam totum miserae necessitatis ordinem fas esset intra
13   XIX, 10|        et occidi. sola est huius necessitatis ratio de morte. illud est