Decl., Caput

 1     I, 6 |      reverentia proteget? Inter felices alius est ordo votorum;
 2     V, 20| pereuntem, ite superstites, ite felices, has tantum reliquias commendate
 3    VI, 1 |     leve, ut non comparatio mei felices aliorum etiam miserias faciat?
 4   VII, 2 |     nisi in quaestione narrare. felices illos in mei conparatione
 5   VII, 7 | tormenta, aliud velle torqueri. felices illos, qui recusare voluerunt!
 6   VII, 9 |                              9] felices, dives, quos tortor interrogat,
 7  VIII, 19|    nobis referenda curatio est. felices aegri, qui languore moriuntur,
 8   XII, 14|      quidam piratarum tulerunt; felices, quibus contigit innocentia!
 9   XII, 14|      intueri non audeo. cotidie felices mortuos clamo et malae conscientiae
10   XII, 23|        et quidem duplum.' o nos felices! rumpamus saturitate praecordia,
11   XII, 26|     credibiles fabulas fecimus, felices miserias, scelera innocentia.
12  XVII, 7 |       molliore lenitis. nos nec felices facinus istud possumus concipere
13  XVII, 13|     mutantur, semel auferuntur. felices, qui habent in conscientia