Decl., Caput

 1    II, 9 |     homine perdit oculos; tunc facies sentit incendium, cum ambusti
 2    II, 23|    vultus, terribilis minaxque facies. hic est, iudices, qui dicitur
 3    IV, 13|   fulgentium siderum veneranda facies? quod quaedam velut infixa
 4     V, 12| blandior osculis amplexibusque facies; quosdam magis severitas
 5  VIII, 8 |      diutino squalore concreta facies ut ille, quem ad singulos
 6  VIII, 12|         quamvis sit indiscreta facies, invenitur tamen alius oris
 7  VIII, 14|      laxasset. nihil ergo plus facies quam illi, qui nunc plures
 8  VIII, 15|     redimentem. tu de orbitate facies vices, et casum singulorum
 9  VIII, 18|       quicquid ex filio facis, facies ex cadavere. si potest deprehendi
10     X, 5 |      nec favilla funebri nigra facies nec vix bene cinere composito
11     X, 19|    tuae: execrabilem te, mage, facies et invisum, si facilius
12   XII, 9 |   quando aut manus incidit aut facies aut aliquid denique, quod
13 XVIII, 10|   filio optigerit indulgentior facies, vultus erectior, refugiat